სკოლაში ახალი საგნები რომ გვემატებოდა, მასწავლებლები პირველ გაკვეთილზე თავიანთ საგნებს გვაცნობდნენ ხოლმე… ვიხსენებ იმ პერიოდს და თვალწინ იმდროინდელი კადრები წარმომიდგება… კლასში შემოვიდა ფიზიკის მასწავლებელი და გვეუბნება: „საგანი, რომელიც მე უნდა გასწავლოთ, არის ყველაზე მნიშვნელოვანი. ის ცხოვრებაში ყოველ ნაბიჯზე შეგხვდებათ, ამიტომ აუცილებლად უნდა ისწავლოთ და იცოდეთ ფიზიკა“.
შემდეგ ისტორიის მასწავლებელი გვიყვებოდა, თუ რამდენად აუცილებელია, ვიცოდეთ ჩვენი და სხვა ქვეყნების წარსული; არაფერია ამ საგანზე მნიშვნელოვანიო, გვეუბნებოდა… ერთმა მასწავლებელმა კი გვითხრა: „არავინ მოგატყუოთ და არ იფიქროთ, რომ ჩემს საგანზე მეტად მნიშვნელოვანი სხვა რაიმეა… ქართული ენა და ლიტერატურა? ეს უპირველესი და უმთავრესი საგანია…“
ამ ჩამონათვალთა რიგშია თითქმის ყველა საგანი, ყველა მასწავლებელი… ვიხსენებ და თვალწინ იმდროინდელი კადრები წარმომიდგება, მაგრამ არ მახსენდება ვინმეს ეთქვას, ესწავლებინოს, ერჩიოს, წამოსცდენოდეს, რომ ბიბლიის კითხვა ყველაზე მნიშვნელოვანია და ცხოვრებაში ზუსტადაც სამყაროს მთავარი წიგნით ხელმძღვანელობაა ყველაზე სწორი არჩევანი.
სწორედ ფიზიკოსი და ქიმიკოსი რობერტ ბოილი ამბობდა: „ბიბლიის გვერდით სხვა ადამიანური წიგნები, საუკეთესონიც კი, წარმოადგენენ მხოლოდ და მხოლოდ პლანეტებს, რომლებიც მთელ თავიანთ სინათლესა და ელვარებას მზისგან იღებენ“. მზე, სინათლე, ჭეშმარიტება სწორედ ღვთის სიტყვაა. ბიბლია სამყაროს მთავარი და საუკეთესო წიგნია, გზამკვლევი…
მოდით, წავიკითხოთ ბიბლია, ოღონდ არ შემოვიფარგლოთ მხოლოდ კითხვით, არამედ გამოვიყენოთ მთელი ღვთივსულიერი წერილი ჩვენს ცხოვრებაში. დაიწყე, გადადგი ნაბიჯი, გაიცანი და იგრძნობ, რომ ენდობი თავისუფლების ღუზას, რომელიც გჭირდება შენ და შენ სჭირდები მას.
არც ახლა აღმოჩნდა გვიანი, უნივერსიტეტის მეორე კურსზე ერთი მნიშვნელოვანი წიგნი გადავშალე, ბიბლია…
ახლაც გადაშლილი მაქვს. იმედის ნაპერწკლებს ვაგროვებ მისგან.
136