ძალიან ჩავფიქრდი ამ სიტყვებზე. ჩავფიქრდი, თუ როგორი მნიშვნელოვანია ჩვენი ცხოვრების თითოეული დეტალი, როგორი მნიშვნელოვანია სწორი გადაწყვეტილებების მიღება.
ჩავფიქრდი, თუ მართლაც რაოდენ დიდ გავლენას ახდენს თითოეული გადაწყვეტილება აწმყოსა და მომავალზე, ეს იქნება კარგი და სწორი გადაწყვეტილება, თუ ცუდი და არასწორი.
როდესაც გავა დრო, რა იქნება? რას იფიქრებთ თქვენს წარსულზე? როგორი იქნება ის თქვენთვის? სიამაყით გადახედავთ განვლილ ნაბიჯებს, თუ ეს ნაბიჯები სირცხვილს გაგრძნობინებთ?
ეს ყველაფერი თქვენს გადაწყვეტილებებზეა დამოკიდებული, თქვენს არჩევანსა და მიზანზე.
„გაამაგრე ჩემი ნაბიჯები შენს გზაზე, დაე, არ გადაუხვიონ ჩემმა ტერფებმა.“
ვფიქრობ, რომ მართლაც უნდა ვილოცოთ და ღმერთს მივენდოთ, რათა აკურთხოს ჩვენი გადაწყვეტილებები. მას უნდა ვკითხოთ, თუ რას ფიქრობს ჩვენს ცხოვრებაზე.
დაე, მართლაც მან გაამაგროს ჩვენი ნაბიჯები, მოგვცეს სიბრძნე და გონიერება იმისათვის, რომ არ გადაუხვიოს ჩვენმა ტერფებმა სწორი გზიდან.
რამდენი რამ გამახსენდა. ნუთუ ეს მე ვარ…
ვდუმდი და ვფიქრობდი იმ მნიშვნელოვან მომენტებზე, როდესაც სწორი გადაწყვეტილებები მივიღე… როგორი კურთხეული და კეთილი ნაყოფით სავსე იყო ესა თუ ის გადაწყვეტილება. ასევე ვფიქრობდი იმ არასწორ გადაწყვეტილებებზე, რომლებმაც დამასევდიანა, თუმცა მადლიერი ვარ თუნდაც იმიტომ, რომ ამ განსაცდელებმაც ბევრი რამ მასწავლა.
მე დავინახე საკუთარი თავი სხვადასხვა სირთულის დროს, დავინახე ჩემი სისუსტეები, ჩემი თავი მეტად გავიცანი, მეტი წარმოდგენა გამიჩნდა საკუთარი „მე“-ს შესახებ. ბევრი რამ საამაყო იყო, ისევე როგორც მტკივნეული.
სწორედ მაშინ, როდესაც სირთულეებს გავდიოდი, უფალმა მომკიდა ხელი… „და ამომიყვანა საზარელი ორმოდან, გაუვალი ლაფიდან და დააყენა კლდეზე ფერხნი ჩემნი, წარმართა ჩემი ნაბიჯები.“ ფსალუნი 39:3.
სწორედ მაშინ, როდესაც „კინაღამ გადაუხვიეს ჩემმა ფეხებმა, კინაღამ მომიცურდა ნაბიჯები.“ ფსალმუნი 72:2.
ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ჩვენი ფიქრები, ჩვენი ნაბიჯები და მთლიანად ჩვენი ცხოვრება მივუსადაგოთ ღმერთის სიტყვას, იმ სინათლეს, რომელიც ქრისტიანებს გვიპყრია ხელთ.
ჩვენი შვილები შემოგვხედავენ და სწორედ ჩვენგან აიღებენ მაგალითს. ამიტომ ჩვენი, როგორც ქრისტიანების პასუხისმგებლობაა სწორად ცხოვრება, რადგან ბიბლია ამბობს, რომ სწორედ მე და „თქვენ ხართ ნათელი ქვეყნისა. ვერ დაიმალება ქალაქი, მთის მწვერვალზე გაშენებული. როდესაც ანთებენ სანთელს, ჭურჭელქვეშ კი არ დგამენ, არამედ სასანთლეზე, რომ ყველას გაუნათოს სახლში. დაე, ასევე ანათებდეს თქვენი ნათელი კაცთა წინაშე, რათა ისინი ხედავდნენ თქვენს კეთილ საქმეებს და ადიდებდნენ თქვენს მამას, რომელიც ზეცაშია.“ (მათეს სახარება 5:14-16)
ბოლოს კი დაგიტოვებთ საფიქრალს, რომ ჩაუღრმავდეთ საკუთარ თავს, საკუთარ ფიქრებს, აზრებს და გადაწყვეტილებებს.
დაფიქრდით და კიდევ დაფიქრდით იმაზე, რომ ჩვენი გადაწყვეტილებები ჩვენს ცხოვრებაზე აისახება!
გისურვებთ, რომ ანათოთ და იბრწყინოთ. იყავით კურთხეულები, დაფიქრებულები და უფლის სიყვარულით სავსენი.
დაე, იმ სულიერმა თვალებმა დაგანახვოთ სწორი და არასწორი.
უფალი გვხედავს და უფალი გვისმენს, ყველგან და ყოველთვის.
„სიბნელეც არაა წყვდიადი შენთვის, და ღამე დღესავით განათდება; რა სიბნელე და რა სინათლე!“
საკუთარ თავს სწორედ აქ იპოვით.
ბოლოს კი გიტოვებთ ამ მუხლს:
„ლამპარია ჩემი ფეხისთვის სიტყვა შენი და სინათლე – ჩემი ბილიკისათვის.“
მისწერე ავტორს ფეისბუკზე