დღეს ყველა საუბრობს თავისუფლების საჭიროებაზე. ამ სიტყვამ განსაკუთრებული მნიშვნელობა შეიძინა, მაგრამ საუკუნეების წინ დაწერილი წმინდა წერილი, რომელიც დღესაც ცოცხალია, გვასწავლის, თუ რას ნიშნავს – იყო თავისუფალი.
გიკითხავს ვინმე კომპეტენტური ადამიანისთვის რაიმე კონკრეტულ საკითხზე – „შეიძლება თუ არა ამის გაკეთება?“ საინტერესოა, რა პასუხი მიგიღია.
ყოველივე ნებადართულია ჩემთვის, მაგრამ ყველაფერი სასარგებლო როდია. ყოველივე ნებადართულია ჩემთვის, მაგრამ ყველაფერი როდი მაშენებს.
როდესაც მონობასა და თავისუფლებას ერთმანეთისგან მიჯნავ, არჩევანის წინაშე დგები, არჩევანი კი ცვლის შენს ცხოვრებასა და რეალობას. და რა არის ეს არჩევანი? – რჩები თუ არა ღმერთთან. შენ გაქვს თავისუფალი ნება: აირჩიო, რაც გსურს, მაგრამ უნდა გახსოვდეს, რომ ეს არ ააშენებს შენს ურთიერთობას უფალთან, რადგან შესაძლოა, შენმა თავისუფალმა ნებამ, იქცეოდე მხოლოდ საკუთარი ხორციელი, ადამიანური სურვილების დასაკმაყოფილებლად, მიგიყვანოს ცოდვამდე. ცოდვა კი ადამიანს დაღუპვის გზაზე აყენებს.
ვინც ჩემთან არ არის, ჩემი წინააღმდეგია და ვინც ჩემთან არ აგროვებს, ის ფანტავს.
ზოგჯერ ადამიანებს ღვთის მცნებები იმ რთულად შესასრულებელ დავალებად გვეჩვენება, რომელიც სასკოლო წიგნში, ალბათ, ერთხელ მაინც ყველას გამოგვიტოვებია და არჩევანი უფრო მარტივზე შეგვიჩერებია, მაგრამ ისეთი მძიმე არ არის უფლის ჯვარი, როგორადაც გვეჩვენება ხოლმე. ქრისტიანობა მიმაჩნია მუდმივ პროცესად, გამუდმებით იზრდებოდე და უახლოვდებოდე ღმერთს. როდესაც გულით ირჩევ ღვთის სიყვარულს და მასში დარჩენას, არ არის მისი უღელი მძიმე, არამედ უფლის სიყვარული განაპირობებს ცოდვის სიძულვილს.
უამრავი ქმედების შესახებ ვიცით, რომ ცოდვაა, თუმცა უნებლიეთ მაინც ვცოდავთ, რადგან უძლურ ხორცშია ჩვენი სული. მაგრამ არსებობს ცოდვა, რომელიც არა უნებლიე, არამედ ნებითია. როდესაც ცოდვის წინაშე დგახარ, გული მსჯავრს გდებს, გაფრთხილებს და ხვდები, რომ შესცოდავ, მაგრამ აჩუმებ ამ ხმას, ამ დროს ნებით სცოდავ. ეს შენი არჩევანია. შესაძლოა, გამართლებაც კი მოუძებნო, რომლითაც ეს ცოდვა შენს ცხოვრებაში გახდება პროცესი, შენ კი – ამ ცოდვის მონა. ამ დროს შენი ნება თავისუფალია, მაგრამ ხდები ცოდვის მონა.
ნუთუ არ იცით, რომ ვისაც გადასცემთ თქვენს თავებს, რათა იყოთ მისი მონა-მორჩილნი, მისი მონები ხართ, ვისაც დაემორჩილებით: ან ცოდვისა სასიკვდილოდ, ან მორჩილებისა სიმართლისათვის.
უფალი გვაძლევს თავისუფლებას, თავისუფალ ნებასა და არჩევანს.
მონებს აღარ გიწოდებთ, რადგან მონამ არ იცის, რას აკეთებს თავისი ბატონი. არამედ მეგობრები გიწოდეთ, რადგან ყველაფერი გამცნეთ, რაც მამაჩემისგან მსმენია.
ქრისტე არ გვიწოდებს მონებს, არამედ მეგობრებს, მაგრამ მისი მეგობრობა ნიშნავს, რომ ვაკეთებდეთ იმას, რაც გვამცნო, რაც განგვიცხადა და რასაც გვასწავლის გამუდმებით. ჩვენ თუ ვირჩევთ ქრისტეში დარჩენას, ეს ნიშნავს, რომ ერთგულად ვიცავდეთ უფლის მცნებებს და ვშორდებოდეთ ყოველივეს, რაც ცოდვასთან გვაახლოებს.
ხოლო თქვენ, ძმებო, თავისუფლებისთვის ხართ მოწოდებულნი, ოღონდ ეს თავისუფლება არ გახდეს საბაბი ხორცის საამებლად, არამედ სიყვარულით ემსახურეთ ერთმანეთს.
თუ ჯვარს ვაცვით ჩვენი ძველი პიროვნება, მოვინანიეთ და ქრისტეს გზა ავირჩიეთ, ცოდვა აღარ უნდა გავამეფოთ ჩვენზე. იგი აღარ უნდა ბატონობდეს ჩვენზე, რადგან შესაძლებელი არ არის ერთად, ემსახურო ცოდვასაც და ღმერთსაც. ჩვენ ქრისტეს მადლის ქვეშ ვართ, მისი მადლი კი უსაზღვროა. ქრისტეს მოძღვრების მორჩილება ნიშნავს, დაშორდე ცოდვას და გათავისუფლდე მისი მონობისგან.
და თუ ქრისტე თქვენშია, სხეული მკვდარია ცოდვისათვის, ხოლო სული ცოცხალია სიმართლისათვის.
ვიდრე არსებობ, იზრუნე, რომ ქრისტე იყოს შენში, რადგან მხოლოდ მისგან მოგენიჭება ჭეშმარიტი თავისუფლება. მან გვიხსნა ცოდვისგან, იტვირთა ჩვენი სისუსტე და უძლურება. იტვირთა და გაგვათავისუფლა ყოველივე ამისგან.
თავისუფლებისთვის გაგვათავისუფლა ქრისტემ. მაშ, იდექით და ნუღარ შეუდგებით მონობის უღელს.
შვილად მიგვიღო, მეგობარი გვიწოდა, შეგვიყვარა, გვაპატია. ნუ იქნები გულმავიწყი მსმენელი. ნურც ის, ვინც საკუთარ თავს სარკეში ათვალიერებს, ხედავს საკუთარ სიბინძურეს, მაგრამ მიდის და ივიწყებს ამ ყველაფერს. უფლის სიტყვა ის სარკეა, რომელიც საუკეთესოდ დაგანახვებს, თუ ვინ ხარ შენ. თუ ჩაიხედავ მასში, მოისურვებ საკუთარი თავის მოწესრიგებას და იქნები მისი ნების შემსრულებელი, მასში იქნები თავისუფალი და ყოველივე სასიკეთოდ გეწევა.
ახლა კი, როცა თავისუფლები ხართ ცოდვისაგან და ღვთის მონები გახდით, თქვენი ნაყოფი სიწმინდეა, ბოლო კი – მარადიული სიცოცხლე. ვინაიდან ცოდვის საზღაური სიკვდილია, ხოლო ღვთის საჩუქარი – მარადიული სიცოცხლე ჩვენს უფალში, ქრისტე იესოში.
ცოდვის მონობისგან გათავისუფლება და უფლის ერთგულება გვანიჭებს მშვიდობას, თავისუფლებასა და მარადიულ სიცოცხლეს.
არსებობს ადამიანთა ორი კატეგორია: ცოდვებში მკვდარნი და ცოდვისთვის მკვდარნი.
უმჯობესია, ცოდვისთვის ვიყოთ მკვდარნი…
და შენ ვინ ხარ? მონა თუ თავისუფალი?
