ქრისტიანის ბლოგი
www.QBlog.Ge
ქრისტიანის ბლოგი
  • მთავარი
  • ახალი ბლოგები
  • ბლოგერები
  • ვიდეო
  • ჩვენ შესახებ

სიცარიელე, სახელად უღმერთობა

თეონა მენაბდიშვილი 27 ივნისი, 2019
თეონა მენაბდიშვილი 27 ივნისი, 2019 865 ნახვა
865

„ამბობს უფალი: ‘წყეულია კაცი, რომელიც ადამიანზეა დანდობილი და ხორცისგან მოიცემს ძალას, უფალს კი შორდება მისი გული.’“ (იერემია 17:5).

უმეტესად, უამრავი ადამიანით ვართ გარშემორტყმულნი, ოჯახის წევრები, მეგობრები, კოლეგები, სოციალური ქსელის სრულიად უცნობი აუდიტორია. გავურბივართ მარტოობას და ხშირად ამით არა მხოლოდ სოციალურ საჭიროებას ვიკმაყოფილებთ, არამედ ღმერთის ჩანაცვლებასაც ვცდილობთ. 

ადამიანები იმ ტკივილგამაყუჩებლებივით მოქმედებენ ჩვენზე, რომლებსაც დროებითი ეფექტი აქვთ, განკურნება კი არ შეუძლიათ.

დგება მომენტები, როცა სრულიად მარტონი აღმოვჩნდებით, როცა სხვების გამხნევება, რჩევა, თანადგომა სრულიად უშედეგო ხდება და უამრავი ამაო მცდელობის შემდეგ კვლავ აღმოვაჩენთ, რომ არავის,  გარდა ღმერთისა, არ შეუძლია ჩვენი სიცარიელის შევსება.

საკმარისია, მხოლოდ ღმერთი გვიჭერდეს მხარს, მაგრამ მაინც ადამიანებისას ვეძებთ; საკმარისია, მის წინაშე გვქონდეს გული წრფელი, ჩვენ კი მაინც ადამიანებისთვის ჩვენებას ვცდილობთ და ჩვენი გულიც  თოკზე დარჩენილი სარეცხივით იმტვერება, ხუნდება…

მართალია, ისიც მნიშვნელოვანია, რას ფიქრობენ ადამიანები ჩვენზე, როგორ შემოგვხედეს, რამდენად სწორად გაგვიგეს, რამდენად დაინახეს ჩვენი გული… მაგრამ ადამიანის თვალი ხომ ყველაფერს ვერ ხედავს და არც მის ყურს ესმის ყველაფერი. არც მათგან უარყოფაა მარადიული და არც მათი კეთილგანწყობა იქნება მუდმივი.

გულთამხილველი კი გვიცნობს.

ყველაფერი იცის ჩვენი გულისა, დაბუდებული ტკივილიც და შიშის წამიერი გაელვებაც; კართან ატუზული ეჭვიც და შემოჩვეული ცოდვაც.

„ღმერთმა იცის“ ნიშნავს, რომ მას უკვე გამოსავალიც აქვს.

გამოცდილებით ხომ უკვე ვიცით, რას ნიშნავს ადამიანზე დანდობილთა წყევლა; ხომ უკვე ვნახეთ, როგორ შეუძლიათ  ̶  იმედი გაგვიცრუონ ყველაზე ძვირფასებმა; ხომ გვიგემია იუდას კოცნაც; ისიც ხომ ვნახეთ, რომ თანამგრძნობი, ერთგული მეგობრები, მშობლები  ̶  ყველანი უძლურნი არიან, როცა საქმე ადამიანის გულსა და სულს ეხება.

მან, ვინც სული შთაბერა ადამიანს სიცოცხლისთვის, იცის, როგორ შეუბეროს სული მის ჭრილობებს; იცის, როგორ გვიმკურნალოს.

მოდით, გავისწოროთ გულები, გავაშიშვლოთ და შევამოწმოთ უფლის წინაშე.

უფრო მნიშვნელოვანი ხომ არ გახდა, ადამიანების თვალში ვიყოთ მართალნი, ვიდრე ღმერთისა? მის  ნაცვლად ადამიანზე დანდობილნი ხომ არ გავხდით? ხომ არ ვცდილობთ, სხვებს დავაკისროთ ის, რაც მხოლოდ უფალს შეუძლია?

მოდით, კიდევ ერთხელ მივცეთ გულები ოსტატს გამოსაძერწად, თუნდაც ჩვენთვის არასასიამოვნო ჩურჩული მოვისმინოთ, რთული და რისკიანი.

მივცეთ გულები ოსტატს…

„კურთხეულია კაცი, რომელიც უფალზეა დანდობილი, უფალი იქნება მისი დასაყრდენი.“ (იერემია 17:7).

 

თეონა მენაბდიშვილი

ქალაქ გორის „სიცოცხლის სიტყვის“ ეკლესიის წევრი.
TCM International Institute - ს სტუდენტი (თეოლოგიის ფაკულტეტი).
„საქართველოს ქრისტიან სტუდენტთა კავშირი.“ - ს თანამშრომელი.

დატოვე კომენტარი პასუხის გაუქმება

შეინახე ჩემი სახელი, ელ.ფოსტა და ვებგვერდი ამ ბრაუზერში, შემდგომი კომენტარების დასატოვებლად.

შემთხვევითი ბლოგები

მე არ დავსრულდი…

20 დეკემბერი, 2019

„დაემორჩილე უფლის ხმას, წამოდექი!“

9 ივნისი, 2022

„ნუ ეძებ კაცთა შორის, უფალს მიმართე… ის გელოდება…“

27 ოქტომბერი, 2021

კაცთა სისუსტე – ძილი!

17 სექტემბერი, 2019

მონა თუ თავისუფალი?

31 მარტი, 2022

უფალი გჩუქნის მომავალს

21 აპრილი, 2021

ღმერთის ნება იყო?

5 მარტი, 2019

სწორად აღვლენილი ლოცვა

20 სექტემბერი, 2021

არ მრცხვენია სახარების!

15 თებერვალი, 2017
Facebook

პოპულარული ბლოგები

  • 1

    სიკეთის ენა

    6 ნოემბერი, 2018
  • 2

    ცოდვა – კაცობრიობის ერთადერთი პრობლემა

    12 თებერვალი, 2019
  • 3

    ჩვენთვის ჯვარცმული მაცხოვარი

    30 აპრილი, 2021
  • 4

    ბარაბას ადგილზე რომ ვყოფილიყავით…

    14 აპრილი, 2023
  • 5

    რა ღირს ადამიანი?

    1 დეკემბერი, 2016


© - ყველა უფლება დაცულია

ქრისტიანის ბლოგი
  • მთავარი
  • ახალი ბლოგები
  • ბლოგერები
  • ვიდეო
  • ჩვენ შესახებ