ქრისტიანის ბლოგი
www.QBlog.Ge
ქრისტიანის ბლოგი
  • მთავარი
  • ახალი ბლოგები
  • ბლოგერები
  • ვიდეო
  • ჩვენ შესახებ

ტანჯვის ქუჩა

ნატალია ჩიქოვანი 30 ივნისი, 2015
ნატალია ჩიქოვანი 30 ივნისი, 2015 131 ნახვა

დახეტიალებ იქ, იმ ქუჩაზე, აბრაზე რომ „მოგონება“ აწერია და ძველი კინოს გაცრეცილი კადრივით გახსოვს, როგორ აუარე გვერდი ტანჯვის ქუჩას… რა უდარდელი ღიმილით, თავაწეული მიაბიჯებდი მხრებზე მოცმული სიყალბის მანტიით და როგორ გემსუბუქებოდა დედამიწა… მერე იყო გრძელი გზა დაძონძილი სიმართლით, ბუნდოვანი რწმენით, დამსხვრეული ოცნებით, ეკლიანი ეჭვებით… გზა მოჩვენებითი თავისუფლებით და სულში ბორკილებდადებული ჭეშმარიტებით; გზა ხელში მირაჟივით ჩამომდნარი ბედნიერებით და დიდი ტკივილით სულის ფარდაჩამოფარებულ სიღრმეში…

ბევრი იარე, წლები გასულა და აი, კვლავ დაბრუნდი… დგახარ ტანჯვის ქუჩის შესასვლელთან და ახლაღა აცნობიერებ, რომ ყველა სხვა გზას წრეზე მიჰყავხარ…

აკანკალებული ხელით საყრდენს ეძებ და იქვე ხის ხავსმოდებულ ძელზე ჯდები, დამჭკნარი ხელებით იფარავ ცრემლიან თვალებს და უცებ გახსენდება, რომ ოდესღაც აქ ჯვარი დატოვე… გახსენდება, რა მსუბუქად და უდარდელად მოგქონდა მხრებით ძვირფასი ტვირთი, მერე როგორ დამძიმდა თანდათანობით და… აი, ახლა ზიხარ, წლების წინ შენ მიერ მიტოვებულ ხავსმოდებულ ჯვართან და ტირი…

და გადაწყვიტე, რომ უნდა გაიარო! მტვერსა და ნაცარში უნდა ჩაიცვა სინანულის ძაძები… რომ აღარ უნდა დანებდე!.. „მე შევძლებ!“ – ამბობ ხმადაბლა და თითქოს გრძნობები დაგცინიან შინაგანში, მაგრამ შენ იცი, რომ ეს რწმენის სიტყვებია… შენ იცი, რომ სანამ ცოცხალი ხარ, სანამ სუნთქავ, სანამ არსებობ, არის შანსი; იცი, რომ ზეცაში ვერაფერს შეცვლი, რადგან იქ მხოლოდ შედეგებია… იცი და მტკიცედ მიიწევ ეკლიან გზაზე, მძიმეა ჯვარი… და გტკივა… ძალიან გტკივა.

ცრემლები ღვარად მოდიან ტკივილისგან გაყინულ სახეზე და მაინც, რაღაცნაირად ბედნიერი ხარ… იცი, რომ მან პირველმა გაიარა „ვია დოლოროსას“ ქუჩა; იცი, რომ მის ნაკვალევს მიჰყვები და ისიც იცი, რომ იმად, სადაც ეს გზა მიგიყვანს, ღირს ტანჯვა.

მიდიხარ ჯიუტად… ქარში, წვიმაში, თავსხმაში, ღვარცოფში, დარსა თუ ავდარში… ეცემი და დგები… ზოგჯერ მიხოხავ კიდეც, მაგრამ წინ მიდიხარ…

დაე, იარე… იარე მტკიცედ, შეუპოვრად და უკანმოუხედავად. უყურე მიზანს და არასდროს დანებდე. ზურგს უკან ყველა ხიდი დამწვარია, გამორიცხულია ნებისმიერი კომპრომისი და მოკლე, მოვლითი გზები. შენ ქრისტეს მეომარი ხარ! ნამდვილი მეომრები კი არასდროს ნებდებიან….

არასოდეს დანებდე – ეს ნიშნავს სრულ უიმედობაში, იმედის მიღმა იმედით ერწმუნო ღმერთს; ეს ნიშნავს ფეხზე წამოდგე, როცა დაცემათა რიცხვი ირონიულად გეუბნება, რომ არაფერი გამოგივა… დაე, იარე…

P.S. „გიხაროდეთ, როგორც ქრისტეს ტანჯვათა მოზიარეებს, რათა მისი დიდების გამოცხადებისას თქვენც იხაროთ და იმხიარულოთ“ (1 პეტრე 4:13).

„რადგან ჩვენი მსუბუქი და ხანმოკლე ტანჯვა დიდ და გარდამეტებულ საუკუნო დიდებას გვიმზადებს“ (2 კორ. 4:17).

„რადგან როგორც ქრისტეს ტანჯვანი მრავლობს ჩვენში, ასევე მრავლობს ჩვენი ნუგეშისცემა ქრისტეს მიერ“ (2 კორ. 1:5).

ნატალია ჩიქოვანი

"ქრისტიანული არხის" ჟურნალისტი.
რუსთავის სახარების რწმენის ეკლესიის წევრი.
მინი-თეატრალური დასის და საკვირაო სკოლის მსახური.

დატოვე კომენტარი პასუხის გაუქმება

შეინახე ჩემი სახელი, ელ.ფოსტა და ვებგვერდი ამ ბრაუზერში, შემდგომი კომენტარების დასატოვებლად.

შემთხვევითი ბლოგები

არ დაგავიწყდეთ ღიმილი

1 ნოემბერი, 2018

პატიება

5 დეკემბერი, 2015

ჩანაწერები გლოვის ველიდან

10 თებერვალი, 2022

როგორ ვრცელდება ჭორები, ანუ რაც თვალს არ უნახავს...

30 მაისი, 2018

ბედნიერება ქრისტეშია!

30 ივნისი, 2021

უფალთან ურთიერთობას აქვს საწყისი, მაგრამ არა – ბოლო

3 სექტემბერი, 2018

რითი გავმხნევდე?

18 ოქტომბერი, 2019

სამყაროს სჭირდება ქრისტე!

24 აპრილი, 2019

წუთისოფლის მარილი

10 თებერვალი, 2015
Facebook

პოპულარული ბლოგები

  • 1

    გულში არსებული სიცარიელე

    5 მარტი, 2020
  • 2

    ცოდვა – კაცობრიობის ერთადერთი პრობლემა

    12 თებერვალი, 2019
  • 3

    თვალი მიაპყარი ზეცას

    15 მარტი, 2019
  • 4

    „დაემორჩილე უფლის ხმას, წამოდექი!“

    9 ივნისი, 2022
  • 5

    ერთ ნაბიჯში

    26 ნოემბერი, 2019


@2022 - ყველა უფლება დაცულია.

ქრისტიანის ბლოგი
  • მთავარი
  • ახალი ბლოგები
  • ბლოგერები
  • ვიდეო
  • ჩვენ შესახებ