ქრისტიანის ბლოგი
www.QBlog.Ge
ქრისტიანის ბლოგი
  • მთავარი
  • ახალი ბლოგები
  • ბლოგერები
  • ვიდეო
  • ჩვენ შესახებ

ხანდახან რწმენა ქვიშის მარცვლებივით მებნევა…

ნინო ხუროშვილი 9 ივნისი, 2022
ნინო ხუროშვილი 9 ივნისი, 2022 240 ნახვა
240

ხანდახან რწმენა ჩემი მსგავსია მყიფე, თხელი ყინულისა, რომელიც თითქოს სადაცაა ფეხქვეშ ჩამიტყდება…

ხანდახან რწმენა ჩემი ესოდენ მოჰგავს პირდაღებულ, უძირო უფსკრულზე დაკიდებულ ბეწვის ხიდს, რომელზეც ძრწოლაატანილი ძლივს ვადგამ ნაბიჯებს…

ხანდახან რწმენა ჩემი როგორ ჰგავს უმიზნო ხეტიალს ჭაობიან ტყეში, როდესაც არ ვიცი, როდის დამიცდება ფეხი და შთანმთქავს ეჭვების ჭაობი…

ხანდახან რწმენა ჩემი ბნელეთის ველია, რომელზე მოარულს სულსა ჩემსა ვერ გაურკვევია, საით წავიდეს, სად იპოვოს ნათელი…

ხანდახან… ხანდახან კი რწმენა ჩემი ქვიშის მარცვლებივით თითებიდან მებნევა და ძირს დაცემულმა არ ვიცი, როგორ მოვაგროვო სათითაოდ თითქმის უხილავი მისი ნაწილაკები…

ხანდახან… ჰო, ხანდახან, არც კი ვიცი, სად ვპოვო პასუხები კითხვებზე, რომლებიც სვავებივით ჯიჯგნიან ჩემს სულს…

ხანდახან არ ვიცი, როგორ დავაღწიო თავი ეჭვებს, რომლებსაც ჩემი რწმენა ჩაუგდიათ ხელში ნადავლად და ნაწილებად ფლეთენ…

და მე მივდივარ ამ თხელ ყინულზე…. ფეხქვეშ ირხევა ეს ბეწვის ხიდი… უფსკრული დანთქმას მიქადის… ბნელეთის ველზე ყველა მხრიდან მესმის ყმუილი წარსულიდან გამოყოლილი ჩემი ეჭვებისა… და ვიღაც ჩამძახის, რომ აქ სულ მარტო ვარ… და ცდილობს დამარწმუნოს, რომ არ მომიწევდა გამოვლა ტკივილის ქარიშხალში, რომ არ ვიქნებოდი იძულებული ამეტანა ტანჯვის ნესტრის სიმწარე, რწმენის მიზეზი რომ ღირსი ყოფილიყო რწმენისა და ნდობისა… რწმენის მიზეზი რომ ყოვლისშემძლე ყოფილიყო… რადგან ის არ დაუშვებდა…

მუხლებზე ვეცემი გლოვის ველზე გამვლელი და ყურებს ხელებით ვიფარავ, რამეთუ აღარ მინდა ჩამესმოდეს ბოროტის ხარხარი, რომელიც მარწმუნებს, რომ არ ღირს, არა!

თუმცა…

ამდენ ხმაურსა და ყმუილში ოდნავ მესმის ის, რაც ამდენჯერ მომისმენია, თუმცა არასოდეს ყოფილა ჩემთვის ესოდენ მნიშვნელოვანი…

„ვიდოდი ღათუ შორის აჩრდილთა სიკუდილისათა, არა შემეშინოს მე ბოროტისაგან, რამეთუ შენ ჩემ თანა ხარ“…

და ხელები ჩემი თავისთავად აღეპყრობიან ზეცად და ვამბობ:

„მწეო ჩუენო, იხილე, ღმერთო, და მოხედენ პირსა ცხებულისა შენისასა….

რათა რწმენა ჩემი იყოს, ვითარცა კლდე, რომელზე დამყარებულსაც ვერ შეარყევენ ბჭენი ჯოჯოხეთისა…

რამეთუ კლდეი არს თავად ქრისტე უფალი…

მიძღოდე მე, უფალო, გზათა შენთა და ვიდოდი მე ჭეშმარიტებითა შენითა…

უფალო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო…“

ნინო ხუროშვილი

დატოვე კომენტარი პასუხის გაუქმება

შეინახე ჩემი სახელი, ელ.ფოსტა და ვებგვერდი ამ ბრაუზერში, შემდგომი კომენტარების დასატოვებლად.

შემთხვევითი ბლოგები

არის სხვა გზაც….

28 თებერვალი, 2015

არ მომაცილო თვალი!

18 ოქტომბერი, 2019

მითხარი პრობლემა, უფალს მისი გადაჭრა რომ არ შეეძლოს

18 აპრილი, 2019

ცხოვრებას თავიდან ვერ ჩართავ…

15 ოქტომბერი, 2018

დიალოგი ღმერთთან

7 დეკემბერი, 2020

მე შევცოდე…

20 დეკემბერი, 2019

მადლიერების გზაზე მატარე, ღმერთო

1 თებერვალი, 2021

უფლის სიტყვა – ჩემში ჩამარხული ძალა

2 აგვისტო, 2019

ლურჯი სამყარო − საზღვრებისა და შეზღუდვების გარეშე

11 ნოემბერი, 2016
Facebook

პოპულარული ბლოგები

  • 1

    სიკეთის ენა

    6 ნოემბერი, 2018
  • 2

    პატიება

    5 დეკემბერი, 2015
  • 3

    ცოდვა – კაცობრიობის ერთადერთი პრობლემა

    12 თებერვალი, 2019
  • 4

    მეორე ლოყის მიშვერის შესახებ

    2 აპრილი, 2019
  • 5

    რა ღირს ადამიანი?

    1 დეკემბერი, 2016


@2022 - ყველა უფლება დაცულია.

ქრისტიანის ბლოგი
  • მთავარი
  • ახალი ბლოგები
  • ბლოგერები
  • ვიდეო
  • ჩვენ შესახებ