„ღმერთმა ჩემი გული იცის.“ ̶ მსმენია, როგორ იმშვიდებენ ადამიანები თავს ამ სიტყვებით და შურით ავვსებულვარ; ნეტავ ოდესმე მეც დამამშვიდოს ამ სიტყვებმა, რადგან ახლა მხოლოდ მღელვარებასა და აფორიაქებას იწვევს ჩემში.
მართლაც, ღრმა მორევი ყოფილა გული კაცისა და მხოლოდ ღმერთმა უწყის ყველა ზრახვა და საიდუმლო გულისა…
მართლაც, კაცის გულიდან გამოდის ბოროტი ზრახვა და ანადგურებს მას… (მარკ. 7:21-23).
ოხ, გული მაქვს დამძიმებული და როგორ მინდა, რომ შემიმსუბუქდეს შინაგანი…
„რადგან როგორც გულში ფიქრობს ადამიანი, ისეთია იგი…“ (იგავ. 23:7).
მე ვსაუბრობ სიყვარულზე, მაგრამ იგი ხედავს ჩემს გულს. მოვუწოდებ ადამიანებს პატიებისაკენ, წმინდად ცხოვრებისაკენ, მაგრამ მან იცის ჩემი დაფარული ცხოვრება; მის თვალებს არაფერი გამოეპარება.
სხვებს მოვუწოდებ რწმენისა და გაბედულებისაკენ, მაგრამ ღმერთმა იცის საიდუმლო ოთახის შესახებ, სადაც მთელი ჩემი ურწმუნოება და უამრავი შიშია თავმოყრილი…
ვსაუბრობ გულმართლობასა და სიწრფელეზე, მაგრამ მან იცის ჩემი ნიღბების კარადის შესახებ…
ვსაუბრობ თავმდაბლობაზე და შექების მოსმენისას ვპასუხობ: „დიდება უფალს!“, მაგრამ მას ესმის ჩემი ფიქრები…
ვიდრეკ მუხლს, მაგრამ მან იცის ჩემი გულის ქედუდრეკობა… ვაქებ მას და ვუახლოვდები ბაგეებით, მაგრამ მან იცის ჩემი გულის სიშორე…
ადამიანებმა მხოლოდ ის იციან ჩემზე, რაც მე მინდა, რომ იცოდნენ… ისინი მხოლოდ ისეთად მიცნობენ, როგორადაც მე მინდა, რომ მიცნობდნენ… ისინი მხოლოდ იმას ხედავენ ჩემში, რისი დანახვის უფლებასაც მე ვაძლევ… კაცთაგან არავინ იცის, კაცთაგან არავინ მიცნობს, კაცთაგან ვერავინ მამხელს, მაგრამ ღმერთმა და მხოლოდ მან იცის საიდუმლონი გულისა. (ფსალ. 43:21).
რამდენიმე წლის წინ, ლოცვის ერთ-ერთ საღამოზე მუხლებზე ვიდექი, თავი მქონდა ჩაღუნული, როგორც დამნაშავეს სჩვევია და ჩემს უწმინდურებაზე ვტიროდი. ვიღაცამ შემამჩნია, მომიახლოვდა და მითხრა: „ნუ გეშინია, ღმერთმა შენი გული იცის.“
სავარაუდოდ, ჩემი გამხნევება ჰქონდა მიზნად, მაგრამ მე უფრო ძლიერად და მეტი სიმწრით ავტირდი, რადგან სწორედაც მაგის მეშინოდა, რომ ღმერთმა იცოდა ჩემი გულის ცბიერების შესახებ…
„ყველაფერზე ცბიერია გული და გაუკუღმართებული; ვინ ჩასწვდება მას?“ (იერ. 17:9).
დღევანდელ საუკუნეში ბევრი საფიქრალი და ბევრი საზრუნავი აქვს კაცობრიობას… ჩვენ ვზრუნავთ ჩვენს ყოველდღიურობაზე, ვშრომობთ, ვწვალობთ, რათა გამოვიმუშაოთ თანხა, რომლის მეშვეობითაც შევძლებთ საკვების ყიდვას და საკუთარი ოჯახის შიმშილისაგან დაცვას…
დამეთანხმებით, რომ ზრუნვისა და დაცვის სიის გაგრძელება უსასრულოდ შეიძლება; ჩვენ ბევრ რამეზე ვზრუნავთ და ბევრ რამეს ვიცავთ, მაგრამ ღმერთის სიტყვა ამბობს:
„ყველაფერზე მეტად დაიცავი შენი გული, რადგან მისგან მოედინება სიცოცხლის წყაროები.“ (იგავ. 4:23).
მე არ მჯერა დაბადებიდან სუფთა გულების… გულს შრომა და დაცვა სჭირდება, რათა სუფთა და სათნო იყოს ღვთის წინაშე…
შეუძლებელია ღმერთის სტანდარტების ცვლილება, ამიტომაც აუცილებელია, ჩვენი გულები შეიცვალოს.
„ნეტარ არიან გულით სუფთანი, რადგან ისინი ღმერთს იხილავენ.“ (მათე 5:8).
სუფთა გულის ქონის წყურვილი ალბათ იქ იწყება, სადაც აცნობიერებ, რომ ის არ გაქვს.
ასე რომ, ჩემო მკითხველო, თუ ხედავ საკუთარ გულში უსუფთაობას, ისევე, როგორც მე ვხედავ ჩემს გულში, ნუ დანებდები, ისევე, როგორც მე არ ვაპირებ დანებებას, არამედ შედი დაფარულ ̶- ლოცვის ოთახში და უფლება მიეცი ღმერთს, შეცვალოს შენი გული, რადგან ეს არის საუკეთესო ცვლილება, რაც კი შეიძლება მოხდეს შენში…
გაკურთხოს უფალმა!
