„თუმცა ახლაც ამბობს უფალი: დამიბრუნდით მთელი თქვენი გულით, მარხვით, ტირილითა და გლოვით; გულები დაიგლიჯეთ და არა სამოსელი! მოუბრუნდით უფალს, თქვენს ღმერთს! ვინაიდან შემწყნარებელი და მწყალობელია იგი, სულგრძელი და დიდად მოწყალე და წუხს ბოროტებაზე.“ (იოველი 2:12-13).
„გულები დაიგლიჯეთ და არა სამოსელი!“
ეს ძლიერი სიტყვები მიმართულია ყოველგვარი გარეგნულობის წინააღმდეგ, რომელიც არ არის შინაგანი განცდის, სინანულის და გადაწყვეტილების გამოძახილი!
სამოსელი – ყველაფერი, რაც ქმნის ჩვენს იმიჯს ხალხში. ქმედებები, რომლებიც გათვლილია გარეგნულობაზე და არა ღვთის საამებლად მოქცევაზე, თუნდაც იყოს ეს ლოცვა, კითხვა, სანთლის ანთება, მარხვა, ქველმოქმედება და სხვა…
გარეგნულობაზე გათვლილი ქცევები არ ცვლის ჩვენს შინაგან ბუნებას, არამედ ჩვენი შინაგანი მდგომარეობა იწვევს ჩვენს ღირსეულ თუ უღირს ქცევებს. ის, ვინც ივსება ღვთიური რწმენით, იმავეთი ავსებს სხვის ცხოვრებასაც.
ადამიანს, რომელიც გულს იგლეჯს, წრფელია და ადარდებს საკუთარი მრუდე გზები უფლის წინაშე, აუცილებლად შეიწყალებს ღმერთი…
მისწერე ავტორს ფეისბუკზე