„ყველაფერზე მეტად დაიცავი შენი გული, რადგან მისგან მოედინება სიცოცხლის წყაროები.“ (იგავ. 4:23).
და მაინც, რატომ არის გულის დაცვა და სისუფთავე ამდენად საჭირო?
ან უფრო მარტივი კითხვა დავსვათ: რისი მოშორება ხდის შენს გულს სუფთას? რისგან გათავისუფლება ტოვებს გულს დაცულად?
პასუხი უმარტივესია: ყოველივესგან, რაც უფლისგან არ არის.
ამ შემთხვევაში გალატელთა 5:20-ზე მსურს ყურადღების გამახვილება: „მტრობა, ჩხუბი, ეჭვიანობა, რისხვა, შუღლი, უთანხმოება, განხეთქილება, სიძულვილი…“
ამ ჩამონათვალის გულში დაგროვება და გაუთავისუფლებლობა აშენებს ერთ დიდ, მეტსაც გეტყვით, უდიდეს ლოდს, რომელიც აკავებს თქვენს პირად კურთხევას უფლისაგან.
ეს კურთხევა არის ის გზა, რომლის მეშვეობითაც არის შესაძლებელი უფლის კეთილი, სასურველი და სრულყოფილი ნების აღსრულება.
ყოველივე ამას კი ლოდის გადაგორება სჭირდება. ნუთუ ძალუძს ადამიანს თავისით, საკუთარი ძალით ლოდის ადგილმდებარეობის შეცვლა?
რაღა თქმა უნდა, არა.
ერთადერთი მხოლოდ და მხოლოდ ღმერთია შენი გულიდან ლოდის ჩამომშორებელი.
მას პირადად შენთვის აქვს მომზადებული გეგმა, რომელიც თვალს არ უნახავს, ყურს არ სმენია და ადამიანს არ გაუვლია გონებაში.
იმ ტვირთის, ლოდის ჩამოშორება, რომელიც გულით დაგაქვს, გამოათავისუფლებს იესოს, რომელიც შენშია და მისცემს საშუალებას, შენით იმოქმედოს.
ახლა კი შენი გადასაწყვეტია, მიანდობ უფალს ტვირთის ჩამოშორებას გულიდან, თუ აუკრძალავ მას მოქმედებას შენივე ეგოიზმით, სიამაყითა და საკუთარი თავის სიბრალულით.
„ნეტარ არიან გულით სუფთანი, რადგან ისინი ღმერთს იხილავენ.“ (მათე 5:8).
306