ბიბლიის პირველ წიგნში, დაბადებაში, შეხვდებით ერთ საინტერესო ადგილს, სადაც ისრაელის ერთ-ერთი პატრიარქის – იაკობისა და მისი ტყუპი ძმის – ესავის ისტორიაა მოთხრობილი; როდესაც იაკობი თავის ძმასთან შეხვედრის წინა ღამეს, შიშითა და ძრწოლით სავსე, ღმერთს ხვდება.
იაკობი რამდენიმე წლით ადრე ცუდად მოიქცა და ძმა გადაიმტერა. ახლა კი ღვთის მითითებით, სახლში ბრუნდებოდა, სადაც ძმას უნდა შეხვედროდა და მას ძალიან ეშინოდა. ეშინოდა საკუთარი თავისა და თავისი ოჯახის გამო, რადგან ფიქრობდა, რომ ძმას შეეძლო, მოეკლა ისინი. თუმცა ის მაინც ემორჩილება ღმერთს და მიდის იქ, სადაც არ იცის, რა ელის. იაკობს ეშინია. და სწორედ იმ ღამეს მასთან ღმერთი მიდის ადამიანის სახით, თავად ღმერთი ეცხადება იაკობს.
იაკობი მთელი ღამე არ ნებდება და არ უშვებს მას, ვიდრე კურთხევას არ მიიღებს მისგან. და უფალი, გარდა იმისა, რომ კურთხევას აძლევს იაკობს, ასევე სახელს უცვლის მას და არქმევს ახალ სახელს – ისრაელს, ნიშნად სულიერად ხელახლა დაბადებისა; ნიშნად იმისა, რომ ის აღარ არის ისეთი, როგორიც ადრე იყო.
და უწოდა იაკობმა იმ ადგილს სახელად ფენუელი – ღვთის ხილვა, რადგან თქვა: ‘ღმერთი ვიხილე პირისპირ და ცოცხალი დავრჩი.’
მე არ ვიცი, რას გადიხარ ახლა. რა გამოწვევების წინაშე დგახარ, ან რა გარდამტეხი გადაწყვეტილების მიღება გიწევს. შეიძლება უიმედობა გარს შემოგეხვია და თვალებზე აგაფარა თავისი ცივი ხელები, რათა არ დაინახო შუქი, შორს რომ მოჩანს. შეიძლება შიში დაუნდობლად და დაუღალავად გესხმის თავს. შეიძლება მარტოობამ თავისი მძიმე ბორკილები დაგადო, რათა ამდენ ადამიანს შორისაც კი გალიაში გამომწყვდეული ფრინველივით იყოს შენი სული. ბევრი სირთულე შეიძლება იყოს. ყველა ჩვენ-ჩვენს ომს გავდივართ, მაგრამ მინდა გითხრა, რომ მარტო არ ხარ. არსებობს ღმერთი, რომელიც გიცნობს, რომელიც გიყურებს და ელოდება, როდის დაიღლები მარტო ბრძოლით; როდის ამოგივა ყელში მარტოობა და საპყრობილე; როდის გაიღვიძებს თავისუფლების დაუოკებელი სურვილი შენში, მან რომ ჩადო. ის გელოდება, როდის მოუხმობ მის სახელს მთელი შენი არსებით, რათა მოვიდეს და გიხსნას, მოვიდეს და სხვა სახელი დაგარქვას, სხვა გული მოგცეს, შიში ნისლივით გააქროს, გაკურთხოს და გაგათავისუფლოს და თავისი ყოვლისმომცველი სიყვარულით შემოსოს შენი შიშველი სული.
ამიტომ უბრალოდ მოდრიკე გული, წიგნივით გადაშალე შენი შინაგანი უფლის წინაშე, რომ სიწრფელე ისწავლო და სადაც ხარ – შუაგულ ქარიშხალში თუ სიბნელის სამეფოში, უძლური, გაბოროტებული, უიმედო თუ დაცემული – სადაც ხარ, შეღაღადო უფალს და მოუხმო მის ძლიერ სახელს. მას ესმის, ის გხედავს, ის მოვა, არ დააყოვნებს.
მეც მქონდა ჩემი ფენუელი – ცხოვრების ყველაზე ბნელი და მძიმე დრო, რომელსაც ღმერთის სინათლემ და სიყვარულმა სძლია. მეც შევხვდი ღმერთს და ეს შეხვედრა სიცოცხლეზე მეტია ჩემთვის.
დღეს შენც გჭირდება ფენუელი, გჭირდება შეხვედრა სიცოცხლის ღმერთთან, რათა სამუდამოდ შეიცვალოს შენი ცხოვრება. და თუ მოუხმობ მას, წინ ფენუელი გელოდება და იცოდე, რომ არასოდეს აღარ იქნები ისეთი, როგორიც იყავი იქამდე. შეუძლებელია, ჭეშმარიტად შეხვდე ღმერთს და იგივე დარჩე.
მე არ ვიცი, სად იქნება შენი ფენუელი, მე არ ვიცი, როდის შედგება ეს შეხვედრა, მაგრამ ვიცი, რომ ღმერთი სანდო და ერთგულია. ის კი ამბობს:
მეძიეთ მე და მიპოვით, როდესაც მეძიებთ მთელი თქვენი გულით.
ახლა კი მხოლოდ ერთი კითხვა რჩება: მზად ხარ, დანებდე და შეხვდე ღმერთს? გინდა, შეხვდე უფალს?
