ძე ღვთისა,

ჩვენთვის ჯვარცმული მაცხოვარი.

სისხლი, რომლითაც მისი ჯვარია გაჟღენთილი, ჩვენი გამომსყიდველი სისხლია,

და როგორც მისი სხეული ჭრილობებისგან, ისე დაიფარა დანაშაული ჩვენი.

მას შემოაძარცვეს სამოსელი, რომ ჩვენთვის მოეცა სპეტაკი სამოსი.

ამ ბრბოს წინაშე მისი სიშიშვლე სამუდამოდ ფარავს ჩვენს სირცხვილს.

ეკლის გვირგვინითაა შემკული, რომ მოგვცეს გვირგვინი სიცოცხლისა

და წყურვილს ითმენს – სიცოცხლის წყალი ჩვენ რომ შეგვასვას.

ჩვენი ცოდვებისთვისაა დაჭრილი და დალეწილია ჩვენი უკეთურობისთვის.

ძე ღვთისა,

ჩვენთვის ჯვარცმული მაცხოვარი,

მისი ჭრილობები ჩვენი კურნებაა,

მის ხელისგულზეა ჩვენი თავშესაფარი,

მისი ჯვარია ჩვენი ძალა,

მის სიკვდილშია ჩვენი სიცოცხლე.

ავაზაკთა შორის ჯვარცმული, მალე ანგელოზებთან ერთად დაბრუნდება დიდებით,

ნაცვლად „იუდეველთა მეფისა“  „მეფეთა მეფეს“ უწოდებენ.

ბრბოს შეძახილებს შეცვლის მისი ქება-დიდება,

„დამნაშავეას“ ნაცვლად იყვირებენ:

„წმინდაა, წმინდაა ძე ღვთისა, ჩვენთვის ჯვარცმული მაცხოვარი!“