ცხოვრება თავგადასავალია. ამქვეყნად არსებობის წამიდან ვიწყებთ ბრძოლას სიცოცხლისთვის, ბრძოლას გადარჩენისთვის, შენ კი ამ თავგადასავლის მთავარი გმირი ხარ.
გვიყვარს ზღაპრები. ისინი სასიამოვნო ანარეკლია იმ ყოფისა, რომელსაც ბავშვობაში რეალობის სიცხადით ვერ აღვიქვამდით.
გვიყვარს თავგადასავლები მამაც მეომრებზე, რომელთაც გზას ბარიერები უღობავს, მაგრამ ისინი სძლევენ ყოველივეს, შემწე კი ხელს უმართავთ მაშინ, როცა ყველაზე მეტად უჭირთ.
როგორ გვახარებს ამბის მშვენიერი დასასრული, როცა ყველა ბედნიერია; როცა ბოროტს თავისი წილი მიეზღო და კეთილმა მოიპოვა ნანატრი გამარჯვება.
ზღაპარი რეალური ცხოვრების სარკე და მოკლე ჩანაწერია. სინამდვილის მხატვრულად ასახვის საუკეთესო საშუალებაა.
შენ სწორედ ზღაპრულ თავგადასავალში ხარ, სადაც უამრავი ტკივილი და განსაცდელია, მაგრამ შენი შემწე მუდამ შენთანაა.
უფალი იქნება ჩაგრულის შემწე და დასაყრდენი გაჭირვების ჟამს.
ალბათ, ერთხელ მაინც გიკითხავს საკუთარი თავისთვის, თუ რატომ ხარ ის, ვინც ხარ, რა არის შენი არსებობის მიზანი.
სამწუხაროდ, ხშირად მომისმენია ფრაზა: „ნეტავ არ ვარსებობდე.“
შენი არსებობა მნიშვნელოვანია!
შენ მნიშვნელოვანი ხარ!
ჩვენ, ყველა ინდივიდუალურები და განსაკუთრებულები ვართ ჩვენივე ნიჭითა და უნარებით, ხასიათით და თვისებებით. შენ რომ კარგად მღერი, სხვა რომ კარგად წერს და კიდევ სხვა რომ არაჩვეულებრივი მკერავი ან კულინარია, ეს მშვენიერია!
რაიმე სახის მოწყობილობა მხოლოდ ერთი კი არა, უამრავი ნაწილისგან შედგება და თითოეული ნაწილი მნიშვნელოვანია.
ვინაიდან ჩვენ ერთ სხეულში მრავალი ასო გვაქვს, მაგრამ ყველა ასოს როდი აქვს ერთი და იგივე საქმე. ასევე ჩვენ, მრავალნი ერთ სხეულად ვართ ქრისტეში, ხოლო ერთიმეორისათვის – ასონი.
შეიძლება მოგეჩვენოს, რომ ნაკლებად მნიშვნელოვანი ხარ, არასაკმარისად ლამაზი, არასაკმარისად ნიჭიერი, არასაკმარისად „სუფთა“, რომ ვიღაცას უყვარდე, ღმერთს უყვარდე. როდესაც ეს უიმედო ფიქრები ხელს ჩაგაქნევინებს, გაიხსენე ის, თუ როგორ ამუშავებენ ოქროს.
შენ უამრავი გზა უნდა გაიარო, რომ გამოიწვრთნა, გალამაზდე და გასუფთავდე. (თუმცა მანამდეც უყვარხარ ღმერთს).
ამაშია სიყვარული, რომ ჩვენ კი არ შევიყვარეთ ღმერთი, არამედ მან შეგვიყვარა და მოავლინა თავისი ძე ჩვენი ცოდვების მოსატევებლად.
ვერასდროს ვიტანდი უსამართლობას, მაგრამ ბავშვობიდან მჯერა იმის, რომ ყველაფერს თავისი მიზეზი და ახსნა აქვს. თავგადასავალში, რომელსაც ჩვენ ცხოვრებას ვუწოდებთ, უამრავ უსამართლობასთან გვიწევს ბრძოლა და მაინც როგორ ვამბობთ, რომ ცხოვრება მშვენიერია? აქ ხომ ამდენი განსაცდელია, აქ ხომ ამდენი ტკივილი და ცრემლია, აბა, როგორღაა ცხოვრება მშვენიერი?
ყოველი ახალი დილის გათენება სასწაულია, მაგრამ ყველაფერს თვალი გვაქვს შეჩვეული და ვეღარ შევიგრძნობთ ამას.
ყოველი დღე ახალი შანსია, რომ იყო უკეთესი, რომ უარი თქვა სისუსტეზე და ეძებო შენი ამქვეყნად არსებობის მიზანი და მისია.
წარმოიდგინე, რომ ფრინველი ხარ, რომელიც ფრთის მოტეხის გამო თბილი ქვეყნებისკენ მიმავალ გუნდს ჩამორჩა. როგორ მოიქცევი ამ დროს? ფრთამოტეხილი იჯდები და დაელოდები, როდის დალევ სულს?
შენი შემწე უფალი იქნება, ის მობრუნდება შენკენ და ხელს გამოგიწვდის, შენ კი უნდა წამოდგე და ფრენა განაგრძო.
რა გგონიათ თქვენ, კაცს რომ ასი ცხვარი ჰყავდეს და ერთ მათგანს გზა აებნეს, განა მთებში არ მიატოვებს ოთხმოცდაცხრამეტს და არ წავა გზააბნეულის მოსაძებნად?
ცხოვრებას თავისი ტემპი აქვს და შენ ამ ტემპს ფეხი უნდა აუწყო.
ყველაფერს თავისი დრო აქვს. ფინიშის ხაზს რომ მიაღწიო, ამისათვის ჯერ უნდა დაიწყო… მწვერვალამდე დაბლიდან აუსვლელად ვერავინ აღწევს. ჩათვალე, რომ ეს შენი ფინიშია. იბადები, გტკივა, ეცემი, დგები და იმარჯვებ, როგორც ბავშვი, სიარულს რომ სწავლობს. თუ შეეშინდა, დიდი დრო სჭირდება იმისთვის, რომ კიდევ გადადგას ნაბიჯები.
ნუ შეგეშინდება დაცემის. ხელი რწმენით გაიწოდე უფლისკენ, რომ წამოდგე და გზა განაგრძო, შენი გზა, რომელსაც შენ გარდა ვერავინ გაივლის.
უფლის მიერ წარიმართება კაცის ნაბიჯები და გაამყარებს მას, ვის გზასაც შეიყვარებს. კიდეც რომ წაბორძიკდეს, არ დაეცემა, რადგან უფალს მტკიცედ უჭირავს მისი ხელი.
შვიდჯერაც რომ დაეცეს მართალი, მაინც ადგება.
ამ უდიდეს თავგადასავალში, რომელსაც ჩვენ ცხოვრებას ვუწოდებთ, ყველას თავისი მისია აქვს. ამქვეყნად ყველას არსებობას რაღაც მიზანი აქვს, ვფიქრობ, რომ ბალახიც კი არ არის თავისი დანიშნულების გარეშე.
შენ უნდა შეძლო და იყო მთავარი გმირი, რომელიც ბარიერებსა და სირთულეებს თვალს უსწორებს, არ ნებდება და იმარჯვებს მათზე. იმარჯვებს მრავალ განსაცდელსა და ტკივილზე, სისუტესა და უიმედობაზე და ქმნის საკუთარ ისტორიას.
და, რაც მთავარია:
შენ მნიშვნელოვანი ხარ!
შენი შემწე ყოვლისშემძლე უფალია!
ამიტომ, ცხოვრება მაინც მშვენიერია, რადგან გეძლევა უამრავი შანსი, რომ გაიმარჯვო!
მისწერე ავტორს ფეისბუკზე