სუსხიანი ზამთრის უკანასკნელ დღეს, კვლავაც გაზაფხულის მოლოდინში, ფიქრების ქროლას ფოთლებად გავყევი. წუთისოფელი მართლაც რომ წუთია ადამიანთა სხეულებისთვის. ვიდრე ფეხი გიდგას ამ ცოდვით სავსე მიწაზე და …

თამბაქოს კვამლში გახვეულ ოთახში გამხდარი და გაფითრებული კაცი დაცემულიყო და სვამდა. ირგვლივ სიგარეტის უამრავი ნამწვი მიმოფანტულიყო. დანაოჭებული სახიდან წამოსული სინანულის ცრემლები იატაკს ასველებდა. ამბობენ, ყოველ …

ზღაპრული ღამე იდგა, სუსხიანი ზამთრის პირველი თვის დასასრულს. დიდხანს ვუყურებდი ბნელი ოთახის კუთხეში განათებულ საახალწლო ნაძვის ხეს, რომლის ყოველ სათამაშოს თავისი ისტორია ჰქონდა. საახალწლო ქუდით …

ამქვეყნიური ქაოსით და სადარდებლით დაღლილი, აუჩქარებლად მივაბიჯებდი ნაცნობ, პირქუშ და უსიცოცხლო გზაზე. ადამიანთა სახეებს ბუნდოვნად ვხედავდი და ვერც ვარჩევდი. ყველას სადღაც ეჩქარებოდა. ყველა რაღაცისკენ მიისწრაფოდა. …

მახსოვს, ბავშვობაში დედამ ურჩობის და სიჯიუტის გამო სახლის ყველაზე მიყრუებულ, ბნელ და უსიცოცხლო ოთახში დამსვა, გვერდით წიგნი დამიდო და მომახალა: „დღის ბოლომდე მზის სინათლეს ვერ …

სიცივისგან გაყინულმა, ჩვეულებისამებრ, ცარიელ, მდუმარე ოთახში გავახილე თვალები. ჯერ კიდევ ძილისგან გაბრუებულმა, გაყინული ფეხები იატაკს შევახე. უცებ ამოვიოხრე, წარბები შევჭმუხნე და უკმაყოფილომ დავხედე იატაკს. ჩემი …